Ad is een echte man. Tenminste, als we uitgaan van het stereotype, want Ad houdt van bier, lekker eten (veel vlees, géén sla!), weet wat hij wil, is direct en houdt het graag kort. Dit laatste werd wel duidelijk tijdens het interview.
Ad is een man van weinig woorden, maar mensen die Fariba kennen weten dat zij geen uitdaging uit de weg gaat. “Ad is als een ruwe diamant, hij moet op sommige plekken een beetje geslepen worden. Door het stellen van de juiste vragen leer ik de echte Ad steeds beter kennen. En achter hem schuilt een schitterend verhaal.”
Hoe kennen Ad en Fariba elkaar?
Ad koopt al vanaf zijn achttiende sieraden bij Juwelier van Moorsel. Ad: “Ik kom al veertig jaar bij Van Moorsel in de zaak. Vraag me niet waar mijn liefde voor sieraden vandaan kwam. Ik denk dat het gewoon bij de jeugdcultuur van die tijd hoorde. Hippies, punkers of rockers. Geef het een naam, maar als man kon je in de jaren tachtig gewoon
oorbellen en een ketting dragen.” Dat werd later wel anders weet Fariba. “Er is een periode geweest dat de combinatie mannen en sieraden al snel als ‘fout’ of ‘patserig’ werd beoordeeld. Dat beeld is nu gelukkig weer bijgedraaid. Mannen mogen laten zien dat ze bezig zijn met hun uiterlijk. Een subtiel mannensieraad maakt de look compleet. Zegelringen bijvoorbeeld zijn helemaal terug van weggeweest.”
Ad heeft zich nooit laten leiden door trends. “Ik draag al heel mijn leven sieraden, fout of niet. Ik houd van mooie dingen. Ik trek me niks aan van wat anderen daarvan vinden. Ik ben wie ik ben.
Sieraden zijn heel persoonlijk. Ik draag graag goud, omdat ik dit mooi vind. Tegenwoordig draag ik wel minder sieraden dan vroeger. Ik stem mijn sieradenkeuze iets meer af op de gelegenheid en mijn outfit. Alleen mijn horloge gaat nooit af. Ik ben een man van tijd en heb een hekel aan te laat komen. Zeker als het op mijn werk aankomt. Tijd is tijd en afspraak is afspraak.”
Ondernemer in de steigerbouw
Over werk gesproken. Wat doet Ad voor de kost? Ad is sinds 1997 directeur-eigenaar van SIW Steigerwerken uit Numansdorp. Als één van de grotere steigerbouwbedrijven van Nederland is SIW nauw betrokken bij gerenommeerde nieuwbouw- en renovatieprojecten. Zo verzorgde SIW de bouw- en ondersteuningssteigers voor de Markthal, het appartementencomplex 100Hoog en de renovatiesteiger voor de Koninginnebrug in
Rotterdam. Fariba is onder de indruk van zijn kunnen, maar Ad gaat liever niet te diep in op zijn werk. “Het moet niet zo’n pocherig verhaal worden hoor. Ik doe mijn werk goed en dat brengt me veel. Wie goed doet, goed ontmoet. Ik ben daarnaast ook gewoon heel duidelijk en direct. Ik zeg altijd eerlijk wat ik vind of denk, ook richting mijn personeel. Als het goed gaat, maar zeker ook als iets me niet zint. Soms kan ik weleens bot uit de hoek komen, maar mensen weten wel wat ze aan me hebben. Ik vertrouw mijn mensen 100% en er is veel ruimte voor eigen inbreng en initiatief. Die vrijheid motiveert medewerkers. Opdrachtgevers zijn verzekerd van een goede oplossing. Daarnaast is het ook gewoon een kwestie van keihard werken en aanpakken. Ik ben geboren en getogen in de Hoeksche Waard en weet wat werken is. Mijn kinderen, Duane, Charaya en Manumm,
werken nu ook in het bedrijf.”
Ondernemen en van het leven genieten
Hard werken dus, maar is er ook ruimte voor plezier? “Jazeker,” bevestigt Ad. “Ik ben een echte levensgenieter. Dat was ik vroeger al. Ik liet me niet binden door regels en wilde het maximale uit het leven halen. Zodra ik geslaagd was voor mijn rijbewijs pakte ik mijn auto, de wijde wereld in. Terwijl het nog twee weken duurde, voordat ik het document officieel toegekend kreeg. Slecht nieuws voor mijn vader, want ik reed de auto vrijwel direct total loss. Het goede nieuws was dat ik hierdoor niet meer naar huis kon en voorlopig ‘gezellig’ bij hem op de camping bleef. Ik was geen gemakkelijke jongen en toch stonden mijn ouders altijd voor me klaar. Ook toen ik al ouder was. Mijn vader heeft altijd geholpen in het bedrijf. Iedereen noemde hem ‘papa’ en hij was een zeer gewaardeerd man. Hij is mijn grootste voorbeeld. Helaas is hij in 2016 overleden. Zijn as heeft een ereplaats in mijn tuin, zo is hij toch nog een beetje bij me.”
Pluk de dag
Nog steeds trekt Ad graag de wijde wereld in, waarbij de funfactor voorop staat. “Ik boek nooit van te voren mijn wintersportvakantie, want als er geen sneeuw ligt is er niks aan. Zijn de voorspellingen goed, dan pak ik last minute het vliegtuig. Daarnaast ga ik graag naar Kenia op vakantie. Het land, de mensen, het eten… alles is hier fantastisch.” “Je helpt de mensen daar toch ook?” onderbreekt Fariba hem. “Helpen is een groot woord,” antwoordt Ad bescheiden. “Maar als ik ergens ga eten dan vind ik het leuk als de lokale bevolking aanschuift. Mijn kinderen zijn ook een keer mee geweest en ze hebben enorm genoten van de safari.”
Ad neemt de dingen zoals ze komen. “Pluk de dag, want je weet nooit hoe morgen eruit ziet. Het vrijgevochten zit er nog steeds wel een beetje in, maar dat heeft me ook ver gebracht. Ik zie gelukkig veel van mijn ondeugd in mijn kinderen terug. Ze houden net als ik van de mooie dingen in het leven. Ik koop regelmatig cadeaus voor ze. Niet alleen tijdens speciale dagen, zoals Kerstmis of verjaardagen, maar gewoon wanneer het zo uitkomt. Van een lekker etentje of goed glas whisky tot een mooie gouden armband. Wij proberen uit het leven te halen wat erin zit.”