Het was 4 april 2018 in de ochtend. Rome was gehuld in een gouden gloed door het opkomen van de zon. Om negen uur moest het gebeuren. Dan zou Nick zijn grote liefde Stephany ten huwelijk vragen in de Sint-Pietersbasiliek. Maar ineens was daar de paus, vergezeld door dikke rijen security. Het stel werd vier keer gefouilleerd. Nick hield de verlovingsring angstvallig verborgen. Dit liep niet zoals gepland. Er vormden zich kleine zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd…
We hadden het al vaker over trouwen gehad, dus een aanzoek kon niet uitblijven,” vertelt Stephany. Ze had echter niet verwacht dat Nick in Vaticaanstad voor haar op zijn knieën zou gaan. “Nick is van het plannen en laat liever niets aan het toeval over. We waren nog nooit eerder in Rome geweest. Het was dus onbekend terrein en Nick kennende zou hij liever meer op safe spelen.”
Roomser dan de paus
Maar niets was minder waar. Nick had alles van te voren heel goed uitgedacht en op 4 april zou het gebeuren. Hij had alleen niet op een bezoek van de paus gerekend. Door alle commotie die ontstond liep zijn planning uit. Dat is niks voor Nick, maar het werd nog spannender toen hij maar liefst vier keer langs de beveiliging moest. De kans dat Stephany de ring zou ontdekken was groot.
“Hij deed wel een beetje vreemd,” vertelt Stephany lachend. “Alsof hij last had van de warmte, maar met Curaçao als tweede thuis is hij wel wat gewend. Toen we bij de beveiliging aankwamen deed hij ontzettend nerveus. Ik dacht even dat hij flauw zou vallen.”
Nick zakte uiteindelijk door zijn knieën, maar niet omdat hij flauwviel. Om vier uur in de middag had hij eindelijk een rustig moment gevonden voor het aanzoek. “Ik heb nog zeven uur lang kunnen nadenken of ik het echt wel zou doen,” grinnikt Nick. “Mijn knieën hebben nooit de grond geraakt. Stephany trok me direct weer omhoog en repeteerde ‘ja ja ja ja ja’.”
De ontmoeting
Nick en Stephany hebben elkaar ontmoet in de legendarische Zanzibar op Curaçao. “Het was 13 juni 2015.” Nick herinnert zich de datum nog precies. Hij was op bezoek bij een vriend en Stephany bezocht haar familie. Zij studeerde op dat moment in Colombia. Het was liefde op het eerste gezicht daar op het strand tussen de wuivende palmbomen. Al snel spraken de twee elke dag af, maar de vakantie kwam ten einde. Nick ging terug naar Nederland en Stephany naar Colombia. Ze besloten om contact te houden, zonder verdere verplichtingen. Het contact was intens, maar de twee twijfelden over een toekomst samen vanwege de grote afstand. Nick vertelt: “We hebben twee of drie keer een soort breuk gehad, maar we bleven elkaar toch telkens weer opzoeken. Uiteindelijk hebben we besloten om er samen voor te gaan. Liefde overbrugt alles, zelfs de Atlantische Oceaan.”
Stephany moest haar studie nog afmaken. De twee spraken elkaar elke dag en zochten elkaar om de drie maanden op in Curaçao. Zodra Stephany haar studie had afgerond vertrok ze naar Nederland en trok ze direct bij Nick in. “We hebben ontzettend veel met elkaar gepraat. We kunnen in weken tellen in plaats van in uren. Hierdoor leer je elkaar echt goed kennen,” vertelt Nick. “Het samenwonen voelde dan ook heel natuurlijk. Het klopte gewoon meteen. We horen bij elkaar.”
“Ik kreeg de ring niet meer uit mijn hoofd. Het was net als de eerste ontmoeting met Stephany”
De ringen
Toen Nick met zijn (toen nog) aanstaande schoonmoeder een dagje in Antwerpen was viel zijn oog op een prachtige solitaire diamanten ring in de etalage. “Ik kreeg de ring niet meer uit mijn hoofd. Het was net als de eerste ontmoeting met Stephany; liefde op het eerste gezicht. Later ben ik teruggereden naar Antwerpen om de ring te halen.”
De verlovingsring vormde het uitgangspunt voor de trouwringen. Hiervoor gingen Nick en Stephany naar Juwelier van Moorsel. “Op aanraden van mijn moeder,” vertelt Nick. “Van Moorsel is gespecialiseerd in maatwerk trouw-
ringen. Als we hier niet konden slagen, dan nergens. Zelf draag ik geen sieraden dus wist ik echt niet wat ik wilde. Uiteindelijk zag Stephany een mooie rosé gouden ring die perfect past bij haar verlovingsring. En niet onbelangrijk: de ring past ook bij mij. Op basis van mijn ring en de ver-
lovingsring heeft Van Moorsel een ontwerp gemaakt voor de trouwring van Stephany. Het resultaat is prachtig.”
Dikke vinger
Nick en Stephany zijn getrouwd op Curaçao. Terug op de plek waar het liefdesverhaal vier jaar eerder begon. Op
29 mei 2019 vond het burgerlijk huwelijk plaats en op 1 juni gaven Nick en Stephany elkaar het ja-woord in de kerk. Stephany vertelt: “Het burgerlijk huwelijk was gewoon bij mijn moeder thuis. Het idee was een kleinschalig feestje, maar het liep al snel uit op een echte Antilliaanse party.” Ook voor het kerkelijk huwelijk pakte het stel flink uit. De ceremonie vond plaats in de kerk. Daar werden ook de ringen overhandigd. Stephanie schiet in de lach. “In Curaçao worden je vingers dikker door de warmte.
Ik kreeg de trouwring maar met moeite om bij Nick. Het lukte, maar je moet niet vragen hoe. Dat was natuurlijk lachen. Er was ook wat onduidelijkheid over het trouwboeket. Ik dacht dat onze weddingplanner dit mee zou nemen en had het dus in de hotelkamer laten liggen. De weddingplanner heeft toen heel snel een bos bloemen in elkaar geflanst met bloemen die in de kerk stonden. Ik heb op de trouwfoto’s dus verschillende boeketten in mijn handen. Ik heb er geen seconde stress van gehad hoor. In tegendeel: ik heb me rot gelachen.” Na de huwelijksvoltrekking was het wederom tijd voor een feestje, compleet met dj, band, entertainment, shows en uiteraard heerlijk eten. De dag werd afgesloten met een schitterende vuurwerkshow. Nick en Stephany kijken terug op een onvergetelijke dag.
De dagen erna verbleef het stel nog twaalf dagen in Curaçao. “Al onze vrienden en familie waren speciaal voor ons overgekomen,” vertelt Nick. “We hebben met elkaar vakantie gevierd. De officiële huwelijksreis volgt waarschijnlijk in oktober. We willen graag naar Thailand, maar nu eerst even bijkomen van alle geweldige indrukken van de afgelopen weken.”